Foto’s, bijna op de huid gemaakt. Dat is wat Mark Cohen In de jaren zeventig al deed en in de 21e eeuw nog steeds doet. Het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam heeft er een mooie tentoonstelling aan gewijd. Met genoeg bewijs dat de straatfotograaf altijd al deze stijl hanteerde.
Het is de manier van fotograferen van nu. Niet veel mensen kijken nog raar op als je je mobieltje tevoorschijn haalt en snel wat kiekjes neemt. Ook niet als dat van gênant dichtbij gebeurt, zoals bij Mark Cohen. Zijn camera is altijd dichtbij, maar als het om mensen gaat zijn de personen zelf lang niet altijd het onderwerp. Soms gaat het om een haarlok, een paar handen, of de jas die iemand draagt. Of een paar donkere knieën: het beeld dat de naam van zijn tentoonstelling draagt.
In een flits
Hoe vaker en langer je kijkt, hoe ongewoner het gewone wordt. Dat is het uitgangspunt van Mark Cohen. Hij woont al vijftig jaar in Wilkes-Barre, een stadje in de Amerikaanse staat Pennsylvania, waar hij steeds dezelfde huizenblokken afloopt, op zoek naar details. Cohen gebruikt de zoeker niet, maar beweegt zijn camera naar het onderwerp en drukt af, vaak met flitslicht om het detail en de vluchtigheid van het moment te benadrukken. De straatfotograaf noemt zichzelf een surrealist. Door de vreemde details en felle belichting komt dat zeker tot uiting, maar zijn foto’s doen tegelijkertijd realistisch aan. Zachte en ruwe beelden wisselen elkaar af, van poëtisch mooi tot bijna lelijk.
De tentoonstelling Dark Knees is nog tot en met 11 januari 2015 te zien in het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam.