Onbelegen

Claudia de Breij is gestopt met radiomaken bij 3FM. Nu ze binnenkort veertig is wordt het tijd om de stekker eruit te trekken. Ze vindt het ongemakkelijk worden om concertkaartjes weg te geven voor optredens die ze zelf nooit zou bezoeken en mist daarmee de aansluiting met haar doelgroep. Een interessante kwestie, vind ik. Is het belangrijk om een directe link te hebben met je doelgroep? En zo ja, speelt leeftijd daarbij een rol?

Plausibel
Mijn gevoel zegt op beide vragen nee. Het is belangrijk om in te kunnen zoomen op je doelgroep, maar daarvoor hoef je er zelf geen deel van uit te maken. Jij bent de boodschapper, niet het onderwerp. Of je nu leraar bent, radiomaker of een Rotterdammer die werkt als publieksvoorlichter voor de gemeente Amsterdam. En over smaak valt altijd te twisten, ongeacht leeftijd. Een doelgroep, als je het hebt over jong publiek, is zó breed. Die kun je nooit op alle fronten direct bedienen.

Maar in de praktijk werkt het anders. Ook ik ging voor mijn veertigste in beraad met mezelf: wil ik voor een baas blijven werken of liever voor mezelf? Kan ik blijven veranderen van werkomgeving als ik voor het eerste kies? Dat soort vragen. Gevoelsmatig wist ik het antwoord wel, maar het klonk plausibel om het te koppelen aan die spoedige leeftijd van 40.

Houdbaarheidsdatum
Vrouwen stellen hun houdbaarheid eerder ter discussie dan mannen. Dat onderwerp passeerde onlangs de revue bij Pauw, toen Claudia de Breij uitleg gaf over haar vertrek. Haar mannelijke radiocollega’s die in de veertig of vijftig zijn lijken zich minder druk te maken over hun leeftijd in relatie tot hun job. Namen als Ruud de Wild en Erik de Zwart kwamen voorbij. Waarom is het eerder een vrouwending, die houdbaarheidsdatum?

Bij de radio zou je denken dat leeftijd of geslacht niets uitmaakt. Je bent tenslotte niet zichtbaar voor je publiek. Alhoewel, met al die glazen huizen tegenwoordig… Op tv zie je vrouwelijke veertigplussers wél uit beeld verdwijnen. Zoals laatst Margreet Spijker, die plotseling weg moest bij RTL4. Niet leuk, en confronterend, ook als je geen beeldbuisfunctie bekleedt. Het zegt toch iets over het onkreukbare schoonheidsideaal dat niet bij te benen is. Hoeveel je ook sport, lijnt of botoxt.

Review
Door de druk van buitenaf ben je haast genoodzaakt om je leeftijd in de gaten te houden en  – als de ander je niet al voor is – ernaar te handelen. Een tijdje terug las ik dat de veertiger in de categorie ‘oudere werknemer’ valt. En zonder dat er een leeftijdsgrens wordt genoemd, krijg je bij een hotelreview altijd de vraag of je als ‘jonger stel’ of ‘ouder stel’ bent ingecheckt. Tja, wat vul je dan in..